Privé
Tot voor kort maakte ik me weinig zorgen over mijn privégegevens. “Ik heb geen geheimen” luidde mijn motto en dus spande ik me weinig in om ze geheim te houden, zelfs privézaken. Andermans geheimen, bij voorkeur roddels, hoorde ik graag, maar ik vergat ze even snel.
Maar nu twijfel ik of dat wel slim was. Sinds de nieuwe privacyregels van kracht zijn – in ons land is dat sinds mei dit jaar de Algemene Verordening Gegevensbescherming – letten bedrijven en consumenten veel scherper op wat je wel en niet mag doen met persoonsgegevens. Terecht, alleen gaat de discussie vaak over de verkeerde dingen.
Bijvoorbeeld de vraag of je nog een fotootje mag maken langs de lijn op het voetbalveld. Of aan welke eisen de beheerder van de ledenlijst van een hobbyclub moet voldoen. Mag je je oud-collega’s een mail sturen met een uitnodiging voor een reünie? Allemaal toepassingen die weinig te maken hebben met de bedoelingen van de nieuwe privacywetgeving. Die heeft namelijk tot doel consumenten te beschermen tegen misbruik van persoonsgegevens door overheid of bedrijven.
Kampioen in het gebruikmaken van je privégegevens zijn online reuzen als Facebook en Google. Die bieden aantrekkelijke diensten die “gratis” lijken, maar schijn bedriegt. Zoals er geen “gratis lunch” bestaat, bestaan er evenmin commerciële producten en diensten waarvoor je niet betaalt. Alleen betaal je niet met geld, maar met je persoonlijke gegevens, die voor adverteerders veel geld waard zijn. Als gebruiker van Facebook of Google, en talloze andere “gratis” websites, ben je niet de klant, maar het (te verkopen) product!
De nieuwe privacyregels zijn bedoeld om daar paal en perk aan te stellen. Eén van de hoofdregels luidt dat jouw persoonsgegevens niet doorgegeven (lees: doorverkocht) mogen worden zonder jouw uitdrukkelijke toestemming. En daar gaat bijvoorbeeld Google in de fout bij het gebruik van locatiegegevens, die zij verzamelt via navigatiegegevens en wifi- en bluetooth-verbindingen.
Ik geef toe: sommige van die toepassingen met locatiegegevens, zoals Google Maps, zijn heel handig. Maar ik kan me niet herinneren dat ik ooit toestemming heb gegeven voor gebruik ervan, laat staan doorverkoop. Toch staan alle locatievoorzieningen bij “Instellingen” op mijn telefoon op “Aan”. Daarom is de Consumentenbond de actie “Zeker Online” begonnen, en heeft hij hierover een klacht ingediend bij de Autoriteit Persoonsgegevens.
Wil ik dat Google de hele dag weet waar ik woon, werk, koop, sport? Ik heb weliswaar geen geheimen, maar heb er evenmin behoefte aan het datamonster die verzamelt en achter mijn rug om doorverkoopt. Zo ben ik eindelijk het belang van mijn eigen geheimen gaan inzien…
Over de auteur
Gerjan Huis in ’t Veld
Lid van de Directie van Consumentenbond Claimservice, vicevoorzitter van de Beuc (de Brusselse koepel van ruim 40 Europese consumentenorganisaties) en meer dan 35 jaar in diverse functies werkzaam bij de Consumentenbond.
Gepubliceerd op 6 december 2018
